Met kant-en-klare plantenbakken voor bedrijven wil Upperbloom de wereld een beetje mooier maken. En ze hebben plannen. ‘Ons doel is een clubhuis met eigen coaches.’
In 2017 krijgt Sam van der Zanden een plantenbak vol met bloemen en planten van zijn moeder. Voor op zijn balkon, driehoog achter in Amsterdam. De planten groeien als kool en Van der Zanden wil graag nog een bak. Maar welke potgrond heeft hij nodig? Welke bakken? En waarom is de Intratuin zo ver weg? Van der Zanden, dan nog werkzaam in de reclame, bedenkt dat het heel handig zou zijn als er een bedrijf zou bestaan dat complete plantenbakken regelt.
Blauwe tafeltennistafel
Het blijft niet bij een idee. In 2020 richt hij samen Tom van Ruitenbeek Upperbloom op. Net buiten de ringweg in Amsterdam West staat hun loods met werkruimtes en in het midden een blauwe tafeltennistafel. Buiten staan bakken vol planten en bloemen, die binnenkort naar de klant gereden worden. De bakken zijn van honderd procent gerecycled plastic. En de potjes van de kweker sturen ze terug voor hergebruik. Alle eenjarige planten worden compost; meerjarige planten worden hergebruikt of doorverkocht. Tom van Ruitenbeek: ‘Het uitsorteren kost meer dan een nieuwe plant kopen. Mensen zeggen wel eens “Een sociale firma, dat is lekker goedkoop”, maar dat is niet per se waar.’
Beetje mooier maken
Toch was het vanaf het begin duidelijk dat Upperbloom een sociale firma moest worden, vertelt Van Ruitenbeek: ‘Het eerste zaadje werd al geplant toen ik op mijn vaders werk zag dat er in de kantine mensen werkten met een afstand tot de arbeidsmarkt. Er hing daar een goede sfeer. Zo willen wij als ondernemers de wereld ook een beetje mooier maken.’ Sinds ze dit jaar ook de zakelijke markt bedienen, werken bij Upperbloom tien mensen, van wie drie met een loonkostensubsidie. Het wachten is nog op twee nieuwe Pantar-medewerkers.
Een beetje bleu
Aan enthousiasme geen gebrek bij Upperbloom, hoewel niet álles van een leien dakje gaat. ‘We zijn er een beetje bleu ingegaan, met boerenverstand,’ bekent Sam van der Zanden. ‘Inmiddels weten we dat coaching een uitdaging is: hoe zorg je dat iemand verder komt dan alleen zijn wekelijkse taken?’ Tom van Ruitenbeek: ‘Misschien hebben we in het begin onderschat dat je de begeleiding goed op orde moet hebben. Een bijrijder op de vrachtwagen rook op maandag een paar keer goed naar alcohol. “Hoe kunnen we je helpen?” vroeg ik hem. Hij zei: “Dit gesprek is al genoeg. Het zal niet meer gebeuren.” Het was een signaal voor hem dat hij gezien en gewaardeerd wordt. Als professionals laten we elkaar vrij, maar voor sommige mensen betekent vrijheid de grenzen opzoeken van wat mag. Steeds later komen, steeds eerder weggaan. Dan is het goed om een coach te hebben die dat in de gaten houdt. We zijn er zelf tenslotte ook niet altijd.’
Man met vorkheftruck
Omero Floris (50) werkt bij de buurman Pantar en springt regelmatig bij als ze hem bij Upperbloom nodig hebben. “De man met de vorkheftruck” wordt hij wel genoemd. ‘Ik help hier om pallets uit de stelling te halen of om spullen te lossen als het vrachtwagentje komt. Ik ben, zeg maar, de logistieke medewerker.’ Floris werkt 36 uur in de week bij Pantar, want thuiszitten is niks voor hem. ‘Ik moet toch ergens op een mooie manier mijn geld verdienen?’ Ooit zat hij een jaar in de ziektewet, maar toen kwamen de muren op hem af. ‘Ik heb ook een keer een baan buiten Pantar proberen te vinden, bij een koeriersbedrijf. Maar daar dachten ze niet dat ik het werk aan zou kunnen. Terwijl ik al sinds 1996 mijn rijbewijs heb en al sinds 1998 op mezelf woon. Dus ja, jóngens! Maar goed, ik heb een vaste baan en ik zit hier lekker. De collega’s zijn leuk, als je gezellig bent met je collega’s gaat de tijd ook sneller.’
Kok invliegen
De mannen van Upperbloom hebben nog dromen. ‘We willen een bedrijf bouwen waar verschillende typen mensen met plezier komen werken en die zo hun huur of hypotheek kunnen betalen. Als dat lukt, hebben we toekomst en bestaansrecht,’ zegt Sam van der Zanden. ‘En daarnaast willen we een soort clubhuis creëren. Met eigen coaches, zodat we zelf nieuwe kandidaten kunnen zoeken.’ Van Ruitenbeek: ‘En dan vliegen we eind van de middag een kok in. Want een gezonde maaltijd maakt voor veel mensen een wereld van verschil. Zo zijn we een beetje aan het fantaseren. Maar over vijf jaar…’
Dit artikel is eerder verschenen in SW Journaal 3 uit 2024.